عبرت ازشیطان

شیطان عبرتی برای بندگان

اون چیزی که شنیده شده اینه که پس از دستور خداوند به شیطان مبنی بر سجده کردن بر آدم،شیطان به خداوند گفت خدایا هر عبادتی که بخوای برات میکنم،بهترین عبادات رو برات انجام میدم فقط این یکی رو از من نخواه

اما اینجا چند نکته ی ظریف خوابیده

یک:آیا شیطان بهتر میدونه که چی درسته و چی غلط یا خداوندی که علمش بی نهایته؟

دو:اگر بنده بخواد بندگی کنه دیگه نمیبینه چی ازش خواسته میشه بدونه چون و چرا میپذیره پس شیطان بنده ی مطیع نبود

سه:شیطان شش هزار سال عبادت کرد ولی با یه اشتباه همه رو تباه کردو شد از دار و دسته ی کافرین

حتماادامه شوبخونید

 اما نکاتی که از سه نکته ی بالا برداشت میشه

نکته اول نشون میده حتی شیطان که از مقرب ترین بندگان خدا بودو همه چی رو میدید و حتی فرشتگان حسرت مقامش رو میخوردند و میومدن زیر منبرش تا نصیحت بشنوند،وقتی قوای نفسانیش بر قوه ی عقلش غلبه کرد همه چیو فدا کرد و فراموش کرد که خدا خالق اونه و علمش نهایت نداره بنا براین اگر ما به احکام دین عمل نکنیم و خدا شناسی رو تقویت نکنیم نا خود آگاه و نا خواسته مسیرمون کج میشه و نمیتونیم درست تشخیص بدیم و اینجا هست که متوجه میشیم میفرمایند گناه نکنید قلبتون سیاه میشه و از خدا دور میشید یعنی چی!

اما نکته ی دوم که نشون میده بنده ی کامل کسیه که مطیع محض باشه نه اینکه هر جا دلش خواست نپذیره و هر جا خواست بپذیره

نکته ی سوم هم میخواد بگه که اگر حتی یک حکم خدا رو انکار کنی میشی جزء دارو دسته ی کافرین،یه وقت نماز نمیخونی ولی قبول داری که باید بخونی این یعنی داری گناه میکنی ولی یه وقت میگی اصلا کی گفته باید نماز بخونیم و نماز نمیخونی این یعنی من بهتر از خدا میدونم و میشه کفر، همون اشتباهی که شیطان سال ها پیش انجامش داده بود

در واقع خداوند میخواد بنده معلوم کنه و فرمود جن و انس را فقط برای عبادت خلق کردم

به انسان سالم میفرماید روزه بگیر و لی به همین انسان وقتی مریض میشه دستور میده نباید روزه بگیری و اگه بگیری گناه کردی و اگه با همین حال از دنیا بری کافر از دنیا رفتی بنابراین بهانه هایی مثل: من مگه میتونم ماه رمضون روزه نگیرم و دق میکنم و این حرفها پیروی از هوای نفس هست و کار خدا پسندانه نیست، تمامی مسائل اسلامی به همین شکل هستند که نباید برای خودمون توجیح تراشی کنیمو فقط ببینیم خدا در هر حالتی چی ازمون انتظار داره اگه همه ی کارامون رو اینطوری مراقبت کنیم یعنی دستمون رو گذاشتیم تو دست خداوند و خداوند کارامون رو در دست میگیره که نتیجه ی اون،عزت و سربلندی در دو دنیا هست